ഐസക്

വിട പറയും മുന്‍പേ..

ഒരേ ആകാശം ഒരേ ഭൂമി.

രണ്ട് കൊച്ചന്മാർ

പിള്ളേരുകുളി

എന്റെ ആകാശം

കളിക്കൂട്ടുകാര്‍

വായനശാലക്കണ്ടത്തിലെ വെള്ളം വറ്റി. ചളിയും ഉണങ്ങി. എന്ത് കാര്യം ? കളിക്കാനൊരുത്തനും ഇല്ല. നമ്മളെല്ലാരും കണ്ടത്തിലെ ചളി ഉണങ്ങാന്‍ കാത്ത് നിന്നിരുന്നു മുന്‍പെല്ലാം. ആദ്യാദ്യം ചൊറിഞ്ഞിട്ട് നില്‍ക്കാനാവില്ല കളി തുടങ്ങിയാല്‍. ബോള് അടിച്ചാല്‍ പോവില്ല, പുല്ല് നിറഞ്ഞ കണ്ടത്തില്. പിന്നെ മഴക്കാലം വരുന്നതുവരെ എല്ലാ ദിവസവും കളിതന്നെ. മഴ വന്നാല്‍പ്പിന്നെ മഴ നിറഞ്ഞ കണ്ടത്തിലാവും കളി, പിന്നെ വായനശാലയുടെ ഇറയത്ത് നിന്നും വെറുതേ മുട്ടിക്കളിക്കും. അതും കഴിഞ്ഞ്, മലവെള്ളം കയറി ഇറങ്ങിയ ചളിയിലാവും കളി.

ഇപ്പൊ നാട്ടില്‍ പിള്ളറേ ഇല്ല. എല്ലാം നാട് വിട്ടു. ബാംഗ്ലൂരും, ബോംബെയും ഗള്‍ഫും.. ഇപ്പൊ വലുതായ ഒന്നിനും കളിയ്ക്കാനും താല്പര്യം ഇല്ല. ( മൊബൈലാണ് എല്ലെണ്ണത്തിന്റെയും ഏറ്റവും വലിയ ചങ്ങാതിമാര്‍ ഇപ്പോള്‍ )

എങ്കിലും ഇപ്പൊഴും നാട്ടിലെപ്പൊഴെങ്കിലും കുറച്ചെണ്ണം ഒന്നിച്ചു കൂടിയാല്‍, കാലിന് തനിയേ തരിപ്പിളകും.. :)രണ്ട് ചെരിപ്പെടുത്ത് പോസ്റ്റാക്കി വെച്ച് ഉള്ള ആളെക്കൂട്ടി മുട്ടിത്തുടങ്ങും...

അക്കരെക്കാഴ്ചകള്‍

സൌപര്‍ണ്ണിക

അക്കരെ നിന്നൊരു മാരന്‍

നിറങ്ങളുടെ നിറങ്ങള്‍

ഈ ചുവന്ന ഇലകളുടെ നിറമെന്ത് ?

ഇന്ന് രാവിലെത്തന്നെ വെളുത്ത ഇലകളെക്കാണിച്ച് നീലയെന്ന് പറഞ്ഞ് പ്‌രാന്താക്കിയ ദസ്തക്കിറിന്, ആ ചിത്രം തന്ന ഉണര്‍വ്വിന്, ആ ഇലകളുടെ നൂലുപോലുള്ള ഞരമ്പുകള്‍ക്ക് ...

ഒറ്റയ്ക്ക്..

“ഒറ്റക്ക് കളിക്കാന്‍ ഒരു രസോല്ല. ദേവൂട്ടനും കിത്ത്വേച്ചിയും എല്ലം എനിയെപ്പാ വെര്വാ ലാലുആപ്പാ ?..."

രണ്ട് ദീപാവലിക്കാഴ്ചകള്‍

പുഴയെത്തൊടാൻ..

ഈ വഴി താഴോട്ട് ഇറങ്ങാം, തൊട്ട് നനയാം

കല്ലുംകടോത്തേക്കുള്ള കീച്ചൽ.

ചിരിക്കുന്ന വില്ലന്മാർ

നാലാമത്തെ വില്ലൻ അവിടെ മലക്കം മറിഞ്ഞു വീണു. അതിന്റെ ഒരു സന്തോഷം നോക്കണേ..

കുഞ്ഞമ്പ്വാട്ടന്‍

പുഴയില്‍ പെയ്യുന്നത് മഴ.
പുഴയ്ക്കക്കരെ കാട് വയക്കുന്നത് കുഞ്ഞമ്പ്വാട്ടന്‍.

പുയ്യാപ്ല

ആരുടെ പുയ്യാപ്ല എന്നൊന്നും അറിയില്ല, പക്ഷേ അങ്ങനെയാണ് ഞാൻ ചെറുപ്പത്തിലേ കേട്ടതും വിളിക്കുന്നതും. ശരിക്കും പറഞ്ഞാൽ ‘പിയ്യാപ്ല’.
ഒരു മൂളിപ്പാട്ടും പാടി, ബീഡിയും വലിച്ച് വയലിന്റെ കരയിലും പുഴക്കരയിലും ഒക്കെ കാണാം പുയ്യാപ്ലയെ.

ഇടയ്ക്കെല്ലാം ഈ കല്ലുംകടോത്തും കാണാം. പിന്നെ എങ്ങോട്ടോ നടന്ന് പോകുന്നതും.

മഴ തിരിച്ചുതരുന്ന ഇടവഴികൾ

എല്ലാ വർഷവും മഴക്കാലം തുടങ്ങിയാൽ മലവെള്ളം കയറി
പുഴക്കരയിലെ ഈ ഇടവഴി മൂടും. ചെളിയും മുള്ളും കാടും കയറി നിറയും.

ഒടുവിൽ മഴക്കാലം കഴിഞ്ഞ് പോകുമ്പോൾ മഴ ഞങ്ങളുടെ വഴി എന്നും തിരിച്ചു തരും.

തിമിര്‍പ്പ്

ചിതറിത്തെറിച്ച് തിമിര്‍ത്തങ്ങനെ....

ചിതറിയ മഴമുത്തുകള്‍

ഒരു പ്ലാവിലയും ചിതറിയ കുറേ മഴമുത്തുകളും.

നേരം ഇരുടായി

“നേരം ഇരുടായി. വീട്ട്‌ലേക്ക് പോവാംന്ന് തോന്ന്ന്നു..”

“അതെ, പോയിക്കളയാന്ന് തോന്ന്ന്നെടാ...”

ചക്കയപ്പം ഉണ്ടാക്കുന്നതെങ്ങനെ ?

ഇങ്ങനെയാണ് ചക്കയപ്പം ഉണ്ടാക്കുന്നത്.

മനസ്സിലായല്ലോ ? :)

കഥ കേട്ട് കേട്ട്.....

“ഇദ് പേദത്തിന്റെ വീടാ ദേബൂട്ടാ ?“ ചെറിയോന്‍ പാര്‍ത്തിവ് ചോദിച്ചു.
“പിന്നാ ? ഉച്ചക്ക് പേദം ഒറങ്ങ്ന്ന്യാന്ന്” വെല്ല്യോന്‍ ദേവൂട്ടന്‍ പറഞ്ഞുകൊടുത്തു...

പഴയ വീട്ടിലേക്ക് പേടിയോടെയാണ് രണ്ടാളും വന്നത്.
പിന്നെപ്പിന്നെ പേടിയെല്ലാം പോയി. രണ്ടുപേരും കഥകള്‍ പറയാന്‍ തുടങ്ങി...
ഭൂതവും പ്രേതവും തന്നെ വിഷയം.. ..

“അന്നരം ഈ പേദം നമ്മള ഒന്നും ചെയ്യൂലാ ?”

“എന്നിറ്റില്ലേ, അവസാനം പേദം ഒരു വെര്ത്തങ്ങ് വന്നു.....”
“യെന്റമ്മേ....ശ്ശ്.........”

അടുക്കളപ്പുറത്തെ കൃഷ്ണകിരീടങ്ങള്‍.

കടോത്തെ നാരണാട്ടന്റെ പീടിയയുടെ അടുക്കളപ്പുറത്തു പൂത്തുനില്‍ക്കുന്ന കൃഷ്ണകിരീടങ്ങള്‍.

തുളസിയുടെ ഈ ചിത്രം കണ്ടതിന്റെ ത്രില്‍ !

അദ്ദന്നെ :)

കള്ളക്കരച്ചില്‍

“എന്തടാ...”
വെറുതേ ഒരു ഞെട്ടിക്കല്‍ ...

തുടങ്ങി ഒരു കള്ളക്കരച്ചില്‍ ...

പിന്നെയൊരു കുശുമ്പ്..
“ബാണ്ട... അന്നോട് മ്ണ്ടണ്ട...“

പിന്നെയൊരു ചിരി...

പിന്നെ
ലാലു മാമാന്ന് ഒരു വിളി.. :)

കുറച്ചു ഭാഗ്യവാന്മാര്‍ കൂടി പിടിയില്‍ ..

മഴയ്ക്ക് ശേഷം അപ്പറോം ഇപ്പറോം ഒന്ന് നോക്കിയപ്പോ കണ്ട കുറച്ച് ഭാഗ്യവാന്മാരുടെ ചിത്രങ്ങള്‍ കൂടി ..

തൊട്ടാവാടീ നിന്നേ...

“തൊട്ടാവാടീ നിന്നേ...
തൊട്ടാവാടീ നിന്നെ എനിക്കെന്തിഷ്ടമാണെന്നോ....
താലോലം നിന്‍ കവിളില്‍ ഞാനൊന്ന് തൊട്ടോട്ടേ....“

“ഒളിച്ചിരിക്കാന്‍ വള്ളിക്കുടിലൊന്നൊരുക്കി വച്ചില്ലേ..“
ആരണ്യകം(1988)
ഒ.എന്‍.വി - രഘുനാഥ് സേത്ത് - ചിത്ര.

മഴ കണ്ട്.. പുഴ കണ്ട്....

സ്കൂളില്ലാത്ത ദിവസങ്ങളൊക്കെ ഇങ്ങനെത്തന്നെ.
മഴയോടൊപ്പം, പുഴയോടൊപ്പം..

“കൊത്ത്ണ്ട്... അനങ്ങല്ല......”

ഒരു തുള്ളി മഴ

ഒരു തുള്ളി മഴ പെയ്തൊഴിയും മുന്‍പേ...

നനഞ്ഞു മതിയാവാത്ത ഓടിന്റെ കണ്ണീരുമാവാം..

ഇരട്ടാസ്...

കണ്ടത്തിലെ നട്ടിയില്‍ ഇന്നാളൊരിക്ക കണ്ടത്..

ഭാഗ്യവാന്മാര്‍

ആകെ പെയ്തത് ഇത്തിരി മഴ. അത് മുഴുവന്‍ ഇങ്ങനെ നനഞ്ഞ്.. നനഞ്ഞ് കുളിര്‍ത്ത് നില്‍ക്കാന്‍ പറ്റിയ ഇവരെ ഭാഗ്യവാന്മാര്‍ എന്നല്ലാതെ എന്ത് വിളിക്കാന്‍..?

അവധി ദിവസം..

വയല്‍ വരമ്പിലൂടെ, ഇടവഴികളിലൂടെ, പുഴക്കരയിലൂടെ, മഴപെയ്ത് കുളിര്‍ത്തുനില്‍ക്കുന്ന വഴികളിലൂടെയെല്ലാം സൈക്കിളില്‍ ഒരു കറക്കം.

ഒറ്റ

ഒറ്റയ്ക്കാണ് ഞാന്‍,
ആളൊഴിഞ്ഞ തറവാട്ടിലെ ചായ്പ്പിലേക്ക് അരിച്ചെത്തുന്ന പകല്‍ വെളിച്ചവും രാത്രിയില്‍ പൊട്ടിയ ഓടിന്നിടയിലൂടെ ഇറ്റുവീണ മഴയുടെ തണുപ്പും മാത്രം കൂട്ട്.
മണ്ണിലും മഴയിലും അലിയാനാവതെ ജീവന്റെ തടവറയില്‍ ഒറ്റയ്ക്കാണു ഞാന്‍..

തിളച്ചു തൂവുന്ന വെയില്‍

ആളൊഴിഞ്ഞ വീടിന്റെ അടുക്കളയില്‍ വെയില്‍ മുടങ്ങാതെ എന്നും വരും.

വന്ന് നിറയും, നിറഞ്ഞ് തിളച്ച് തൂവും.

പരീഷയ്ക്ക് പഠിക്കുവാണോ ..?

ഹോ, എന്താ ഒരു വായന ! അപ്പൂപ്പനെന്താ പരീഷയ്ക്ക് പഠിക്കുവാണോ ?

പൂയിത്തോണി

ഞങ്ങള്‍ മണല്‍ വാരുന്നില്ല.. ഒരു തോണി പൂയി.. അത്രയേ ഉള്ളൂ...

ഒന്ന് പെയ്യെന്റെ മഴേ.....

നനച്ച് പോകാതെ ഒന്ന് തകര്‍ത്ത് പെയ്യ്....
പെയ്ത് സ്നേഹിക്ക്...

പുഴയോരത്തില്‍ പൂത്തോണിയെത്തി..

എത്ര വര്‍ഷങ്ങളായി നമ്മള്‍ “പുഴയോരത്തില്‍ പൂത്തോണി എത്തീലാ...” എന്ന പാട്ട് കേട്ട് കാത്തിരിക്കുന്നു? അങ്ങനെ കാത്തു കാത്തിരുന്ന് ഒരുനാള്‍ രാവിലെ എന്റെ വീട്ടിന്റെ മുന്നിലെ പുഴയില്‍ പൂത്തോണി എത്തി. വെറും പുഴയില്‍ അല്ല -“മാണിക്യനാഗം വാഴും കടവില്‍ , മാരിവില്ലോടം നീന്തും പുഴയില്‍ " എന്നാണ് ഒ എന്‍ വി പാടിയത്. വട്ടത്തോണി എവിടെക്കണ്ടാലും മനസ്സില്‍ ഓടി വരുന്നത് ആ പാട്ടുതന്നെ. ഒപ്പം തന്നെ സില്‍ക്ക് സ്മിതയും.



ഒന്നല്ല രണ്ട് വട്ടത്തോണികളാണ് വന്നത്. ഓരോന്നിലും ഓരോ കുടുംബങ്ങള്‍ തന്നെ. വട്ടത്തോണി അവരുടെ കുടുംബവാഹനം തന്നെയാണ്. മീ‍നെന്താന്ന് വിളിച്ചു ചോദിച്ചപ്പോള്‍ “പരലേ ഉള്ളൂ..“ എന്ന് മറുപടി.

കാഴ്‌ചയില്‍ നവദമ്പതികളെപ്പോലെ തോന്നിച്ച ഇവര്‍ ക്യാമറയ്ക്ക് പോസ് ചെയ്തപ്പോള്‍ എന്തോ പറഞ്ഞു ചിരിച്ചു.

“....ആരാനും കണ്ടോ... ദൂരെയെന്‍ പൂത്തോണി... “
അഥര്‍വ്വം(1989)
ഇളയരാജ - ഒ എന്‍ വി കുറുപ്പ് - ചിത്ര

ആത്മാവിന്റെ സാന്നിധ്യം.

കണ്ടാലും തൊട്ടുനോക്കിയാലും ഒന്നും നമുക്ക് അറിയാന്‍ പറ്റില്ല മുറിച്ചുമാറ്റപ്പെട്ട മരങ്ങളുടെ ആത്മാവിന്റെ സാന്നിധ്യം, സ്പന്ദനം.

കിലോമീ‍റ്ററുകളോളം പരന്നു കിടന്നിരുന്ന ഒരു കാടിന്റെ സെമിത്തേരിയില്‍ നിന്ന് ..